Παρασκευή 25 Δεκεμβρίου 2009

Φαος Ερχόμενον


Φάος ερχόμενον, νέα γένεσις, Αστήρ ένδωθεν έλαμψε απόψε. Η θερμότης του έκαψε τα καλύμματα και η ακτινοβολία του αναδόμησε τις μορφές.

Τρίτη 22 Δεκεμβρίου 2009

Θεογνωσία 1 : Eκδίπλωση του Όντος



Όλη η φύση συνιστά ιδέα Θεού Η δημιουργία ολόκληρη διέπεται από τις Ιδέες του Όντος Αυτές καθορίζουν τις μορφές και έτσι μια μορφοποιημένη δημιουργία λαμβάνει χωρά
Το Ον κινείται μέσα στον εαυτό του. Αυτές οι κινήσεις βγαίνουν στο δημιουργημένο πεδίο. Σαν απολήξεις των κινήσεων αυτών εκφράζονται οι ιδέες που μεταφέρουν την κίνηση αυτή του Όντος Κίνηση του Όντος είναι η βούληση του.

Αυτή η βούλησις πηγάζει από την φαντασία του όντος. Αυτή είναι και η πρωταρχική αιτία της κινήσεως μέσα στον εαυτό του.

Ο μόνος τρόπος να παρατηρήσουμε και να ερμηνεύσουμε τις κινήσεις του όντος είναι παρατηρώντας την θαυμαστή εκ δίπλωση των ιδεών του μέσα στην δημιουργία. Αρχικά ως σπινθήρες, μετά ως στρόβιλοι αναμιγνύουν τα στοιχεία της ύλης και κατέρχονται στο υλικό πεδίο όπου θα εκδηλώσουν την μορφή που συνιστά την αρχική ιδέα, τον σπινθήρα.

Ανάγοντας λοιπόν την μορφή σε μια ιδέα και έναν σκοπό μπορούμε σταδιακά να φτάσουμε μέχρι τον πρωταρχικό σπινθήρα της και να βρούμε την Θεία ιδέα που αυτή εκφράζει. Έτσι γνωρίζουμε ότι η Κίνηση είναι πρωταρχική ιδιότητα του Πνεύματος μέσα στην ύλη αλλά και έξω από αυτήν .

Πηγάζει από το Ον μέσα στο πολυεπίπεδο είναι του και κινεί διαδικασίες εντός του με βάση την βούληση που έρχεται από την φαντασία του για να εκφράσει ένα δικό του κομμάτι στην δημιουργία.

Αυτά τα φαινόμενα Θείας κίνησης τα οποία έχουν ως κέντρο τον σπινθήρα, την πρωταρχική ιδέα που εκδηλώθηκε από την φαντασία και κατόπιν την βούληση του όντος, τα βλέπουμε να περιβάλλονται από σπείρες. Αυτές είναι οι εκφράσεις του έργου και της δράσης του όντος μέσα στην δημιουργία και γίνονται αντιληπτές μονάχα από πνευματικές οντότητές εκδηλώνονται δε στον πνευματικό κόσμο.

Κατόπιν εισερχόμενο μέσα στα διάφορα επίπεδα της ύλης αυτοί οι στρόβιλοι αναμιγνύουν τα στοιχεία που τους περιβάλλουν βάση των ιδιοτήτων τους και προβάλλουν τον εαυτό τους σαν μια αντανάκλαση που διαπερνά όλα τα επίπεδα.

Τέλος χρησιμοποιώντας το πεδίο της αντίστασης της βαριάς ύλης μπορούν να δημιουργήσουν υλικές μορφές καθώς όλες οι εσωτερικές κινήσεις αυτών των στροβίλων όσο κατέρχονται στο πεδίο μας αρχίζουν να γίνονται συμπαγείς, συσπειρώνοντας τα στοιχειά κοντά στο κέντρο τους.

Η Ακτινοβολία τους ποικίλει καθώς κατέρχονται, μια ακτινοβολία που έχει ως αρχική της αιτία τον Θείο σπινθήρα. Αυτή είναι και η δύναμις που αντανακλά τον εαυτόν της σε όλα τα επίπεδα δημιουργώντας παράλληλους στρόβιλους που τείνουν με την σειρά τους να γίνονται ολοένα και πιο συμπαγείς όσον αφορά το κέντρο τους. Έτσι το αποτέλεσμα είναι η υλική μορφή διατηρώντας όμως πάντα την συνοχή της με τις αντανακλάσεις της από όλα τα επίπεδα στα οποία κατήλθε η αρχική ακτινοβολία. Η φαντασία του Όντος αντανακλάται στον αρχικό σπινθήρα σαν πρωταρχικό αίτιο - ιδέα, η βούληση του Όντος γίνεται η κίνηση της ακτινοβολίας μέσα στα επίπεδα και τέλος η μορφή είναι αυτή που εκφράζει το έργο - δράση του Όντος μέσα στην δημιουργία.

Παρατηρώντας λοιπόν την μορφή μπορούμε να ανάγουμε στην πρωταρχική Ιδέα από κάτω προς τα άνω, οπότε να μπορέσουμε με την φαντασία να κατανοήσουμε την αρχική ιδέα του Όντος που εκφράστηκε μέσα στην μορφή. Αυτό συμβαίνει για τι η Ιδέα, η Βούληση και το έργο του Όντος ενυπάρχουν μέσα στην μορφή καθότι η ίδια συνιστά αντανάκλαση του πρωταρχικού αιτίου.
Άρα είναι ασφαλές να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι η ίδια η μορφή είναι ένα σύμβολο που προσφέρεται προς αποκωδικοποίηση.

Πέμπτη 24 Σεπτεμβρίου 2009

Περι της Κίνησης


Χωρίς την Κίνηση δεν υπάρχει Ζωή. Η Ακινησία σημαίνει και την Άρνηση της Ζωής.
Η συνεχής Κίνηση σημαίνει εξέλιξη ανεξαιρέτως τον φορέα της, απο μορφές με μικρή συνειδητότητα μέχρι και τις εν πλήρη συνειδητότητα μορφές. Αυτό βεβαίως συνιστά Νόμο του Πνεύματος καθώς αυτό προσπαθεί να εκφραστεί στην Δημιουργία. Εξέλιξη όχι μονάχα για το άτομο αλλά για ολόκληρη την ανθρωπότητα. Στις ατομικότητες ο Σκοπός ενδυναμώνει την Κίνηση, και για αυτό μορφές ενσυνείδητες χωρίς σκοπό σταματούν την ροή της κίνησης οπότε αντικαθίστανται απο καινούργιες μορφές. Ακινησία σημαίνει τέλος Ζωής.
Οι τροφοδότες αυτής της Κίνησης συμβάλουν στην εξέλιξη ολόκληρου του ανθρώπινου είδους και βοηθούν το Πνεύμα να εκφραστεί μέσα απο λεπτοφυέστερες μορφές ζωής ώστε να υποστηρίξει το Έργο της αποκατάστασης της Ανθρωπότητας στο Όλον. Γίνετε και εσείς τροφοδότες της Κίνησης αυτής, μην μένετε στάσιμοι στα λάθη σας, στις αναμνήσεις σας, στους φόβους σας αλλά μάθετε οτι κάθε μέρα είναι μια καινούργια λευκή σελίδα, μια νέα αρχή.
Κινηθείτε, μάθετε, συγχωρέστε και εξελίξτε εαυτούς και το σύνολον.

Τρίτη 18 Αυγούστου 2009

Αποποιήσου - Άλλαξε

Αποποιήσου: To όνομά σου, την καταγωγή σου, τις γνώσεις σου, τα θέλω και τα είναι σου, το εγώ σου και γίνε η Αλήθεια, αιώνια και αμετάβλητη... σαν ένα νεογέννητο παιδί...

Άλλαξε: Το εγώ με το εμείς, τα είμαι & είσαι με τα υπάρχω - υπάρχεις, τα επιθυμώ & θέλω με το έχω ανάγκη και δες πως μεταμορφώνεται η άρνηση σε Θέση...

Να γίνετε τα Πάντα και Τίποτα συνάμα...γιατί στο Παν ενυπάρχει το Απρόσωπο.

Mηνύματα

1. Αν ρίξουμε ένα καρπό μοναδικό, ανεξάρτητο και γόνιμο στο χώμα, περιμένουμε να βλαστήσει, να προσφέρει κάτι μοναδικό, καρπούς, οξυγόνο, να προωθήσει την ζωή. Αν το χώμα είναι γόνιμο θα αναπτυχθεί, αν όμως το χώμα είναι άγονο, όσο καλός και αν είναι ο καρπός μας, θα μείνει βυθισμένος.

2. Φοράμε πολλές κουβέρτες το κατακαλόκαιρο...
Έξω ο Ήλιος λάμπει, η ζεστασία του απλώνεται σε όλη την Φύση. Μα εμείς συνηθίσαμε τις κουβέρτες απο τον βαρύ Χειμώνα και δεν τις αποχωριζόμαστε, νιώθουμε προστασία.
Μακάριοι αυτοί που πέταξαν την πρώτη κουβέρτα των εγώ... Αρχίζουν να δροσίζοντε.
Μακάριοι αυτοί που προχώρησαν και πέταξαν και το πάπλωμα των προκαταλήψεων και των θέλω... αρχίζουν και αντιλαμβάνονται μια χαραμάδα Φωτός.
Μακάριοι αυτοί που πετούν τα σεντόνια των παθών... αρχίζουν και καταλαβαίνουν την παρουσία του Φωτός στο κατακαλόκαιρο, κεκεί που βίωναν το σκοτάδι των ψευδαισθήσεων.
Μακάριοι αυτοί που πέταξαν όλα τα καλύματα... αυτοί μονάχοι και γυμνοί στο Φως έζησαν αληθινά...

3. Αν το Σύμπαν ολάκερο ήταν ένας καμβάς και ο Δημιουργός είναι ο Καλλιτέχνης, παρατηρώντας τον πίνακα με τίτλο «Δημιουργία» , μπορούμε να μάθουμε για τον καλλιτέχνη? Μας «μιλάει» το έργο με σιωπηλους λόγους στην ψυχή? Θα πραγματώσουμε το βήμα απο το Αποτέλεσμα στην Αιτία?

4. Ένας όμορφος κήπος αποτελείται απο πολλά όμορφα φυτά. Το κάθε ένα με την δική του μοναδική ομορφία, μια ποικιλία χρωμάτων και μυρωδιών. Είναι ο όμορφος αυτός κήπος μας ανεξάρτητος απο τα φυτά που τον αποτελούν? Χωρίς αυτά δεν θα υπήρχε. Το κάθε ένα φυτό του κήπου μας μονάχο του φτιάχνει έναν όμορφο κήπο?
χρειάζεται και τα υπόλοιπα φυτά αρμονικά δεμένα...

Αναρωτηθείτε, είναι μια μηχανή τα μέρη της ξεχωριστά? Τα γρανάζια απο μόνα τους είναι η μηχανή, η όλα τα ξεχωριστά μέρη τα συνδέει η Αρμονία για να φτιάξουν μια μηχανή, ένα Αποτέλεσμα, ενα Έργο?
Αν λείψει ένα έστω μικρό γρανάζι θα λειτουργήσει η μηχανή?
Μπορεί ένας μονάχα άνθρωπος να αναφωνήσει « Είμαι ολάκερη η Ανθρωπότητα»?

5. Έπεσε ένας καρπός στο χώμα. Ζήτησε να ζήσει και ο Θεός έκανε γόνιμο το χώμα, ζήτησε να πιεί και ο Θεός του έστειλε την βροχή, ζήτησε να μεγαλώσει και ο Θεός συγκινημένος το έλουσε στο φως του Ήλιου.
Και διάλεξε να μεγάλώσει, και διάλεξε να βγάλει φύλλα και προσέφερε του καρπούς του απλόχερα και ο Θεός. Η Ζωή προχώρησε...

Σάββατο 1 Αυγούστου 2009

Έλευσις


Ο κύκλος είναι αέναος. Άναρχος και ατέρμων, σιωπηλός αλλά επαναλαμβάνει τον εαυτό του.
Η νομοτέλεια είναι ένας κύκλος, μέσα της ρέει το ποτάμι της εξέλιξης.
Πάνω σε αυτό το ποτάμι ταξιδεύουμε και ως παλαίοτερα θα ξανάρθουμε…
Ελευσις.

Κυριακή 21 Ιουνίου 2009

Κύκλοι Θεουργία - Ψυχουργία


Αι ψυχουργικαί δυνάμει έχουσιν κέντρον άνθρωπον, δρούσιν μετά αιθέρος, υλικόν πεδίον, επιστρέφουσιν εν τοις ανθρώποις μέσον ψυχικού ρευστού, προσλαμβάνουσιν επενέργειαι οντοτήτων διττότητας απο τας επίπεδοις ταύτας, υπο του νόμου της βούλησεως του ατόμου επάνω εις την δημιουργίαν.
Ως εκ τουτου πηγάζουσιν απο τας εγωκεντρικάς δυνάμεις βουλήσεως ατόμου, προσλαμβάνουσιν κατα τον κύκλο εις τα επίπεδα αποτυπώσεις αιθερικάι, επιστρέφουσιν δε ενισχύζουσες ιδίαν βούλησιν ατόμου, ως εκ τούτου ενέργειαι υποκειμενικαί.

Αι Θεουργικαί δυνάμει, προσλαμβάνουσιν προσευχήν δρώντας εν τι φαντασία τοις ανθρώποις, εισδύουν εν το πνευμάτι, καθαριζόμενες και αποτυπωμένες εν τι Θεία Βούλησιν, ενισχύζουσες Φαντασίαν ανθρώποις προβάλουσιν Βούλησιν Όντος παράγουσιν έργον Θείον εν το κόσμι, δυνάμεις Θείες ενέργειαι, καθαραί απο τας υποκειμενικάς αντιλήψεις τοις ατόμοις τε απο τας ενέργειας οντοτήτων Άρνησης κατοικούντων εν το συναισθήματι.

Τετάρτη 27 Μαΐου 2009

Περι του Βιβλίου της Ζωής

Ο άνθρωπος και η υπόσταση.

Ο Άνθρωπος είναι ένα βιβλίο.
Αποτελείται απο εξώφυλλο, σελίδες και γράμματα απο μελάνι. Χωρίς αυτά δεν φτιάχνεται ένα βιβλίο. Είναι όμως τα συστατικά αυτά η ουσία του?
Όχι περισσότερο απο όσο τα τούβλα, τα σχέδια και η διακόσμηση συνιστούν την ζεστασιά ενός σπιτικού.
Τα συστατικά του βιβλίου λοιπόν αποτελούν το μέσον, το όχημα για να αναδειχτεί η ουσία του βιβλίου. Δεν συνιστούν όμως το περιεχόμενο του.

Καθένας γράφει το δικό του βιβλίο, η χρησιμότητα του οποίου για τους υπόλοιπους που θα το διαβάσουν έγκειται στην επιλογή του περιεχομένου. Το εξώφυλλο ( σώμα ), οι σελίδες ( ψυχή ) και οι λέξεις απο μελάνι ( πνεύμα ) μαζί συνδιαζόμενες δημιουργούν το μέσον βιβλίο ( ανθρώπινη υπόσταση ) που εκφράζει ένα περιεχόμενο, μια ουσία ( ιδέα).

Αν ειναι κακογραμμένο, κακοτυπωμένο και κακοδιατηρημένο, κανείς δεν θα το διαβάσει.
Θα μείνει αδιάβαστο και σκονισμένο στην βιβλιοθήκη μέχρις κάποιος άλλος να το βρει και να το επανατυπώσει. Και θα βρεθεί κάποιος γιατί το περιεχόμενό του πρέπει να διαβαστεί, εκεί έγκειται η χρησιμότητά του. Αλλά ποτέ δεν θα είναι το ίδιο βιβλίο, μονάχα το ίδιο περιεχόμενο.

Καθένας γράφει το δικό του βιβλίο, εμείς τί θα γράψουμε στο βιβλίο της ζωής μας? Θα αφήσουμε στους υπόλοιπους το περιεχόμενό μας? Θα είναι χρήσιμο ή θα ξεχαστεί?

Τρίτη 26 Μαΐου 2009

Αποκατάστασις

Φύσις.

Αποτελούμενη απο δυο κινήσεις που συνιστούν την πρωταρχική αιτία της Υλικής Δημιουργίας, μια διεισδυτική και μια δεύτερη κίνηση περιβάλουσα τάυτην.

Άνθρωπος.

Παιδί γιγάντων, Ιδέα και μέσον Αποκατάστασης της Υλικής Δημιουργίας στην αρχική της μορφή.


Σχέσις Φύσεως και Ανθρώπου.

Αμφίδρομη διττή σχέση που αποτελεί το μέσον της Αποκαταστάσεως. Ο Άνθρωπος εκπαιδεύεται απο την Φύσιν ώστε να ανακαλύψει την Ανωτέρα Συλλογικότητα με το Πνευματικό Όλον και τας Πνευματικάς Νόμοις ως εκδήλωσις του Όντος εις την Δημιουργίαν.


Κλείδα.

4α σκαλοπάτια ένδωθεν δια της Παρατηρήσεως της Φύσης - Ο Θεος μεθ'υμών.

  • 1ο σκαλοπάτι ( ΥΛΙΚΟ ΠΕΔΙΟ )
    Ανθρώπινος οργανισμός το μέσα μας? Κοκκαλα, ιστοί, όργανα κύτταρα?
    Παρατήρηση = νομοτέλεια = διάνοια που συγκροτεί και οργανώνει.
    Νομοτέλεια, φαινόμενα = αποτελέσματα μετρούμενα απο παρατήρηση, αιτία = Τύχη? Θεός?
    κύτταρα > οργανισμός άνθρωπος,
    άνθρωποι κύτταρα > οργανισμός γαια
    γαια κύτταρο > οργανισμός ηλιακο σύστημα
    ηλιακό σύστημα κύτταρο > οργανισμός γαλαξίας
    γαλαξίας κύτταρο > οργανισμός σύμπαν
    σύμπαν κύτταρο > οργανισμός ΣΥΝ ΠΑΝ Δημιουργία.

  • 2ο σκαλοπάτι - Συναισθήματα. ( ΨΥΧΙΚΟ ΠΕΔΙΟ )
    Ελεγχονται? Απο που προέρχονται? Μας κινούν? Είμαστε εμείς?

  • 3ο σκαλοπάτι - Σκέψεις. ( ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ )
    Ελεγχονται? Απο που προέρχονται? Μας κινούν? Είμαστε εμείς?

  • 4ο σκαλοπάτι - Συνείδηση. ( ΥΠΕΡΑΙΤΙΑΤΟΝ ΠΕΔΙΟΝ – ΠΝΕΥΜΑ )
    Απώλεια σκέψής , συναισθήματος, εξωτερικής επήρειας - εμπειρίας σωματικής - υπάρχει κάτι? Υπάρχει κενό? Σκοτάδι? Υπάρχει ζωή? Αν υπάρχει τί είναι? Είμαι εγώ?

Σάββατο 25 Απριλίου 2009

Ανάταση, Ανάσταση, Ανάληψη


Είθε να ανθίσει το ρόδο επάνω στον αιματοβαμμένο κόκκινο σταυρό της θυσίας.
Είθε ή Ανάταση να μας οδηγήσει στην Ανάσταση και τέλος στην Ανάληψη, απο το Ω στο Α.

ΙC XC NIKA

Καλή Ανάσταση ένδωθεν στον ατομικό μας σταυρό, στις οικογένειές μας, στην αδελφότητά μας και σε όλοκληρη την εν το συμπάντι ανθρωπότητα.

O Θεός και το δέντρο...


Αν θες πραγματικά να γνωρίσεις τον Θεό, μην πας μακριά. Φύτεψε ένα δέντρο. Περιποιήσου το, δες το να μεγαλώνει και να βγάζει καρπούς και φύλλα. Να πεθαίνει το χειμώνα και να γεννιέται ξανά την άνοιξη. Να γίνεται απο ένα τόσο δα σπόρο ολάκερο δέντρο, γεμάτο ζωή. Έτσι και εσένα ο Θεός σε φύτεψε στον κήπο του και με αγάπη σε βλέπει να μεγαλώνεις. Και όσο τα κλαδία σου στον ουρανό απλώνεις τόσο ευφραίνεται για τον σπόρο που έβαλε σε τουτη δω την γη.

Φοράμε πολλές κουβέρτες το κατακαλόκαιρο...

Φοράμε πολλές κουβέρτες το κατακαλόκαιρο...
Έξω ο Ήλιος λάμπει, η ζεστασία του απλώνεται σε όλη την Φύση. Μα εμείς συνηθίσαμε τις κουβέρτες απο τον βαρύ Χειμώνα και δεν τις αποχωριζόμαστε, νιώθουμε προστασία.

Μακάριοι αυτοί που πέταξαν την πρώτη κουβέρτα των εγώ... Αρχίζουν να δροσίζοντε.

Μακάριοι αυτοί που προχώρησαν και πέταξαν και το πάπλωμα των προκαταλήψεων... αρχίζουν και αντιλαμβάνονται μια χαραμάδα Φωτός.

Μακάριοι αυτοί που πετούν τα σεντόνια των θέλω... αρχίζουν και καταλαβαίνουν την παρουσία του Φωτός στο κατακαλόκαιρο, κεκεί που βίωναν το σκοτάδι των ψευδαισθήσεων.

Μακάριοι αυτοί που πέταξαν όλα τα καλύματα... αυτοί μονάχοι και γυμνοί στο Φως έζησαν αληθινά...

Αλήθεια εμείς πόσες κουβέρτες κουβαλάμε?

Τετάρτη 18 Φεβρουαρίου 2009

Αι κινήσει το πνεύματι εν τι δημιουργίαι διακριθείσα εις τριπλήν ανθρώπινην υπόστασιν.

Αι κινήσει το πνεύματι εν τι δημιουργίαι διακριθείσα εις τριπλήν ανθρώπινην υπόστασιν.

Αι κινήσει το πνεύματι εν τι δημιουργίαι διακριθείσα εις τριπλήν ανθρώπινην υπόστασιν.

Αι κινήσει το ανθρώπινον πνουν ωσαν το κινήσει το πνεύματι.
Αι κινήσει τη καρδίαι ωσαν το κινήσει εν ψυχήν.
Αι κινήσει κοιλίας ωσαν το κινήσει εν τι ύλη.


Μελετώντας την φύσιν του το ανθρώπινον ον και αναλύωντας την τρισυπόστατη εκδίπλωση του πνεύματος μέσω της κίνησης στην δημιουργία αλλά και μέσα του, οφείλει τα 3 αυτά κομμάτια της ανάλυσης να τα συνθέσει σε ένα μοναδικό κομμάτι ένδωθεν. Να κάνει πράξη δηλαδή στο εργαστήριον του εαυτού του, την διαδικασία ενώσεως της τρισυπόστατης κλείδας βρίσκωντας το μέτρο και την μέση οδό κατα την οποία συνδεώντε τα 3 εις μια κοινή γραμμή, που συμβολικά πιστεύω είναι και κατακόρυφη.

Είναι το πεδίον εκείνο της ηρεμίας όπου συντονίζονται διαφορετικές συχνότητες και ενώνει με τα άνωθεν, μέσω προσευχής και παράδοσης στην βούληση του ανώτερου.
Κατα συμπέρασμα μπορούμε να πούμε οτι ελαχιστοποιεί την εντροπία του συστήματος άνθρωπος συνδεώντας εις μια έκφανση (Σύνθεση), αυτό το οποίο εκπορεύεται απο το Εν, εκδηλώνεται στο τριπλόν και μέσω του ανθρωπίνου εργαστηρίου γίνεται και πάλι Εν ώστε να ΕΝ-ωθεί μετα της Πηγής του.

Λευκός Μανδύας

Η αγνότης εστίν κλείδα στην δια επαναφορά της ορθής κλίσης επι του ατομικού σταυρού (+).
Η κλείδα αυτή ονομαζώμενη και ως μέση οδός συνδέει τα νοητικά, αισθητικά και φυσικά κέντρα του ατόμου-άνθρωπος )+(.

Η αγνότης συμβολίζεται με τον λευκό μανδύα, ο δρόμος εστίν η αγάπη περιλαμβάνουσα την σοφία, κλείδα ανόδου είναι το κέντρο του σταυρού ( απόλυτη ηρεμία ) και άνοδος η σπειροηδείς ανάσταση του οχήματος της προσωπικότητας.