.Aναγέννησις.

ΔΙΑΛΟΓΟΙ

Τι είσαι? είσαι θεός? άνθρωπος? όνειρο?

Όνειρο ως το εννοείτε είναι ολόκληρη η ασυνειδητη ζωή σας, εδω Είμαστε συνειδητοι. Άνθρωπος και Θεός δεν είναι ξεχωριστά όντα το μόνο που διαχωρίζει τις έννοιες είναι η συνειδητοποίηση αυτού του γεγονότος. Για να γίνει θεός κάποιος πρέπει να γίνει πρώτα άνθρωπος αλλα αν γίνει άνθρωπος τι τον χωρίζει απο το θείο? εκει μπερδευεστε και οδήγηστε σε λαβυρινθους νοητικους μέσα απο φιλοσοφίες και θρησκείες που σας επιστρέφουν και πάλι στο αρχικό ερώτημα. Τι είναι άνθρωπος και τι θεός? και νομοτελειακά μετα συνεχίζετε τους κύκλους αντί να βρείτε το κέντρο. Το κέντρο είναι ένα, τα σημεία ομως στον κύκλο που διαγραφετε τείνουν στο απειρο. Το απειρο, ο κύκλος δηλαδή και το κέντρο του, το σημείο δηλαδή, είναι όλη η γνώση , όλη η ουσία της εμπειρίας σας , της δημιουργίας , των ερωτημάτων σας, του είναι σας.

Θες να πεις πως όλες οι απαντήσεις είναι στον κύκλο και το σημείο? όλη η γνώση , όλα όσα χρειαζόμαστε?

Γιατί όχι? μακροκοσμικά αλλα και μικροκοσμικά είναι το ίδιο. Μακροκοσμικά ο κύκλος είναι η απειρη ουσία , το Ον, και το σημείο είναι η έκφραση του, να γίνει ορισμένο για να εμπειραθει το είναι του. Και σε εσάς το ίδιο είναι. Το απειρο μαθηματικά αλλα και πιθανολογικα ειναι το έξωθεν σας και το ορισμένο κέντρο σας, εσείς δηλαδή ο παρατηρητής, που βιώνει το συγκεκριμένο. Οι αναλογίες διαφορετικές , αλλα η ουσία μια. Πως δεν το έχετε δει ακόμη?

Σαν γνώση αυτο υπάρχει καταγεγραμμένο, δεν είναι κάτι άγνωστο φιλοσοφικά ή θεολογικά.

Συμφωνώ, σαν γνώση υπάρχει μέσα και στον τελευταιο κοκκο άμμου, και στην τελευταία σταγόνα του Ωκεανού, αλλα προφανώς δεν βρίσκεται εκει η ίδια συνειδητοτητα που εσείς σαν ανθρώπινο είδος κατέχετε μέσα απο αιώνες αναμονής και εξέλιξης μέχρις ότου φτάσετε στο σημείο να εκφρασετε απο την μορφή αυτήν συνείδηση, την ιδέα άνθρωπος δηλαδή όπως την συλλαβατε και αναλάβατε να πραγματώσετε. Εσείς είστε εδω να το βεβαιωσετε αυτο δια μέσω της εμπειρίας σας, να φέρετε τα δυο κέντρα στο ίδιο σημείο και κατοπιν να μεταμορφωσετε ολόκληρη την δημιουργία απο το ασυνείδητο εώς το πλήρως συνειδητο της κομμάτι ως ενιαίο σύνολο.

.ΤΑΞΙΣ.

Ανω .||.

Κοσμογονική Σύνθεση - συμβολικά

Ως Άνω έτσι και Κάτω

Είσδυση αντίσταση δημιουργία

Είσδυση - Αντίσταση

Δημιουργία


Ολοκλήρωση


ΣύνΟλον

επιΚοινωνία

Η Σοφία λέγει:

• Δεν υπάρχει ένα ανώτερο «Εγώ», αυτό είναι μια πλάνη του νου, αλλά ένα ανώτερο «Εμείς» γιατί στον πνευματικό κόσμο δεν είμαστε παρα μια Ιδέα έκφρασης του Όλου.
  
  


• Εφόσον το ίδιο το Ον διαίρεσε την Μονάδα Του για να κατανοήσει το υπάρχειν Του, πως είναι δυνατόν εμείς να καταλάβουμε την μονάδα?
  
  Όλα είναι Ένα και προς το Ένα τείνουν μα στον κόσμο της διαίρεσης μπορούμε και μεγαλώνουμε από τις δυάδες και τις τριάδες επάνω στις τετράδες. Το να κατανοήσει ( να ζήσει ) κάποιος το όλα είναι Ένα σημαίνει το να έχει ενωθεί μαζί Του, σημαίνει να βρίσκεται εκεί.
  
  Γιαυτό και ο Λόγος δίδαξε δια της τριάδος, πέραν της δυάδος να ενωθείτε με την Μονάδα.
  
  


• Μπορείτε να κρατάτε κακία στα μέρη του σώματός σας? Μπορείτε να τα κόψετε? Τότε πως μπορείτε να κακιώνετε με τους συνανθρώπους σας?
  
  Πώς μπορείτε να κρατάτε μίση και εγωισμούς?
  
  Συγχωρείτε του Πάντες και τα Πάντα για να συγχωρέσετε και τον Εαυτόν σας.
  
  Μετά μετανοήστε.
  
  


• Χριστότης είναι εν δυνάμει Θεοιδία, βρίσκεται μέσα σας σε λανθάνουσα κατάσταση αλλά ενεργοποιείται με την αγάπη προς Εαυτον και πλησίον.
  
  


• Αγάπα τον πλησίον σου ως εαυτόν. Πως μπορείς λοιπόν να αγαπάς τον πλησίον σου αν δεν αγαπάς τον ίδιο σου τον εαυτό?
  
  Αυτογνωσία σημαίνει Θεογνωσία.
  
  


• Οταν σας κοιτάω βλέπω το Εγώ να κατανοεί το μη Εγώ του, να μαθαίνει, να ζει, να αναπνέει μέσα στον καθένα σας μέχρι να βεβαιώσει Εαυτόν. Κάθε άνθρωπος είναι ιερέας, κάθε σώμα ναός και κάθε ψυχή εν δυνάμει Θεός.
  
  


• Ο Έρωτας είναι ο μαγνήτης που φέρνει τα αντίθετα σε δημιουργική επαφή, αλλά η Αγάπη είναι η κόλλα τους. Δείτε τον Έρωτα σαν το δόλωμα της Αγάπης που είναι το αγκίστρι και θα μάθετε για την Δημιουργία. Στο παράδειγμα αυτό ο Θεός είναι ο ψαράς.
  
  


• O Λόγος σας κάλεσε να βρείτε τον Πατέρα μέσα σας, εσείς γιατι τον ψάχνετε έξωθεν, σε πέτρες, χώμα και ξύλο? Βρείτε Τον μέσα σας και θα τον δείτε και παντού τριγύρω σας.
  
  


• Ο Λόγος δονεί. Η Δόνηση είναι Δημιουργία. Ο Λόγος είναι η Δημιουργία, την διέπει, την συντηρεί και την προάγει. Το Φως παράγει τον Ήχο, έτσι και ο Πατέρας παράγει τον Λόγο Του.
  
  


• Πνεύμα σημαίνει τάξη στην αταξία. Για να γίνεται πνευματικοί δεν πρέπει να τακτοποιήσετε πρώτα την δική σας αταξία? Απο την εντροπία λοιπόν προς τα πεδία ηρεμίας θα βιώσετε τον Λόγο μέσα σας. Βάρκα σας η Αγάπη.
  
  


• Να σταυρωθείτε πρώτα για να αναστηθείτε. Σταύρωση του εγώ για το Εμείς. Το μεσοδιάστημα σταύρωσης και ανάστασης είναι η μεταμόρφωση σας απο διαιρετέο στον διαιρέτη μεγαλώνοντας την μαθηματική δύναμη της Αποκατάστασης. Για την ανάληψη δε, πρέπει να μαζευτούν πολλοί διαιρέτες.
  
  


• Οταν στις προσευχές μας τα θέλω γίνουν έχω, τότε πραγματικά κατανοούμε. Μέχρι να γίνει αυτό απλά προσπαθούμε.
  
  


• Η Αλήθεια δεν λέγεται, βιώνεται.
  
  


• Γενναίος είναι αυτός που θα βγει μέσα απο την κρυψώνα των κατέχω, των κοινωνικά πλαισίων, των ρόλών, των αγαθών του, της φήμης του, της δύναμης του, της θέσης του και κοιτώντας τον ήλιο αναγνωρίσει την άγνοιά του. Αυτός πραγματικά έμαθε.
  
  


• Το να αγνοείς τον άλλον με το να σπας όλους τους καθρέφτες στην οικία σου είναι το ίδιο και το αυτό. Οι γύρω μας είναι οι καθρέφτες μας. Οτι μας απωθεί έξω απο εμάς φωλιάζει και μέσα σε εμάς. Κατανοώ σημαίνει αναγνωρίζω και αναγνωρίζω σημαίνει κατανοώ. Ιδού ανάγκη της συγχώρεσης.
  
  


• Γεννηθήτω το θέλημά Σου αναφωνούμε. Πως θα γίνει το θέλημά Του αν εμείς πρώτα δεν αναγνωρίσουμε ποιό είναι αυτο? Ο Πατέρας πρώτα θέλει να γνωρίσουμε το θέλημά Του και κατόπιν να μετέχουμε συνειδητά αυτού. Η παράδοση στο Θείο θέλημα μονάχα συνειδητά γίνεται θυσία, πρέπει να γνωρίζουμε τί είναι αυτό που θυσιάζουμε αλλιώς απλά μοιρολατρούμε σε μια κρυψώνα ανευθυνότητας.
  
  


• Γιατί ζητάτε απο τον Θεό αυτά που ηδη σας έχει δώσει και συνεχίζει να σας δίνει Τώρα? Αν πιστεύετε οτι δεν έχετε τα πάντα Τώρα, τότε είστε ακόμη στο χθες (τύψεις ) ή στο αύριο ( φόβοι). Αλλάξτε εστίαση και πραγματικά θα δείτε τι λέω.
  
  


• Ο Θεός πάντα βρέχει, εμείς γιατί ζούμε στην ξηρασία? Κατεβάστε τις ομπρέλες σας και θα καταλάβετε.
  
  


• Αντί να ζητάτε συγχώρεση γιατί δεν συγχωρείτε πρώτα εσείς? Και Αυτός μέσα απο εσάς συγχωρεί.
  
  


• O Θεός σε όλους μιλάει. Για να τον ακούσεις όμως πρέπει πρώτα να σιωπήσεις εσύ. Στην σιγή θα συναντηθείτε, όχι στον θόρυβο.
  
  


• Μην ψάχνετε θαύματα πίστης έξωθεν. Η ίδια η πίστη είναι ένα θαύμα. Υπάρχει μεγαλύτερη απόδειξη αυτού απο την δια της πίστης θαυματουργής μεταμόρφωσής σας?
  
  


• O Λόγος είναι το 8. Βρίσκεται κατ’αναλογία στο Θείο σώμα και στην Δημιουργία. Στον πρώτο κύκλο αριστερόστροφα υπάρχει το Α, ενώ στην δημιουργία δεξιόστροφα στο κέντρο του κύκλου το Ωμέγα. O Λόγος είναι το Α & το Ω.
  
  


• Η σταύρωση και η Ανάσταση του Λόγου καθάρισαν το ανθρώπινο σώμα, εγγράφωντας μια νέα δυναμική του ανθρώπου στην εξελικτική του πορεία. Η εμπειρία Του αποτελεί πλέον κεκτημένο ολόκληρης της Ανθρωπότητας. Γιατί λοιπόν δεν έχει ήδη ξεκινήσει η Χριστοποίηση του Νέου Ανθρώπου? Γιατί ο Χριστός να είναι κάτι το απρόσιτο, ξένο, ενώ πλέον βρίσκεται εν δυνάμει μέσα μας? Γιατί ενώ εξάγνισε το Σώμα εμείς διαρκώς το λεκιάζουμε? Η Χριστοποίηση είναι η Δευτέρα παρουσία Του, όχι απλά μέσα στον κόσμο αλλά μέσα στον καθένα μας.
  
  


• Α) Το πνεύμα του ανθρώπου και η ισχύς του είναι δύο απομακρυσμένοι παραλήπτες. Ο ταχυδρόμος είναι η θέληση.
  
  Β) Οι εντολές του πνεύματος είναι σε διαφορετική γλώσσα απο αυτήν που καταλαβαίνει η ισχύς. Μεταφραστής τους είναι η θέληση, η οποία γνωρίζει και τις δύο γλώσσες. Αν ο μεταφραστής είναι αδύναμος το μήνυμα χάνεται και η ισχύς αφθαιρετεί. Αν ο μεταφραστής όμως είναι δυνατός, το μήνυμα περνάει και τα τρια λειτουργούν σαν ένα.
  
  


• Το σώμα σας έχει την συνειδητότητα ενός μικρού παιδιού. Γιαυτό δείξτε του κατανόηση , αγαπήστε το, βοηθήστε το να καταλάβει χωρίς όμως να το κακομαθαίνετε, συμπεριφερθείτε του όπως ακριβώς θα κάνατε και σε ένα μικρό παιδί και θα το δείτε να μεγαλώνει ανάλογα.
  
  


• Η ανάγκη δημιουργεί προσκόλληση. Η προσκόλληση δημιουργεί φόβο. Ο φόβος μας απομακρύνει απο την ανιδιοτελή αγάπη. Μην έχετε προσκολλήσεις, τότε μονάχα θα μπορέσετε να αγαπήσετε πραγματικά. Μην αγαπάτε απο ανάγκη, αλλά να αγαπάτε για την αγάπη και μόνο, όπως ακριβώς σας αγαπάει και ο Πατέρας. Τότε γίνεστε αγνοί και εν πνεύματι πανίσχυροι. Τότε αγαπάτε όπως και Αυτός, ομοιάζετε με Αυτόν και τα όμοια ενώνονται, ιδού η θεοϊδία.
  
  


• Για να πουν ανθρώπου χείλη την Αλήθεια πρέπει να πουν και δύο ψέμματα μαζί. Γιαυτό η Αλήθεια δεν λέγεται.
  
  


• Το ποτάμι έχει δύο απέναντι όχθες. Είναι συνετό να περπατάς σε μια εκ των δύο, μα χρειάζεται θάρρος για να ρισκάρεις να μπεις μέσα στο ίδιο το ποτάμι, να επιπλέυσεις και να το εμπιστευτείς να σε βγάλει στον ωκεανό.
  
  


• O Έρωτας βάζει την φωτιά, η Αγάπη την συντηρεί άσβεστη έτσι ώστε η θερμότητά της να σπάσει τα κελύφη.
  
  


• Η ύπαρξη στον Πνεύματικό κόσμο ομοιάζει με ζωή σε ένα αιώνιο παρόν. Αν και εσείς ζήσετε στο Τώρα, θα βιώσετε το Πνεύμα όπως αυτό διέπει όλόκληρη την ύλική δημιουργία, θα βιώσετε την προέκταση δηλαδή του Πνευματικού κόσμου ως αυτός εκφράζεται στην ύλη. Εκεί ξεκινάει πραγματικά το ταξίδι της αυτοπραγμάτωσης.
  
  


• Αντίδοτο του φόβου είναι η αγάπη. Γέφυρα μετάβασης η κατανόηση.
  
  


• Δεν ψάχνετε εσείς τον Θεό, Αυτός σας αναζητάει διαρκώς. Κρούει την πόρτα σας επίμονα αλλά αν δεν ακούτε πως περιμένετε να τον βρείτε? ο εχων ωτα ακουειν ακουετω.
  
  


• α) Εκεί που σταματάει ο διαλογισμός αρχίζει η προσευχή. Οπως ακριβώς οτι αγνοεί το μυαλό, το γνωρίζει η καρδιά. Μετά την αυτογνωσία οφείλει να ξεκινά η συμμετοχή.
  
  β) Η πιο μακρυνή διαδρομή δεν είναι απο εδώ μέχρι τα πέρατα του σύμπαντος, αλλά απο το μυαλό στην καρδιά.
  
  


• Ολα είναι ανάλογα προς την μονάδα και η μονάδα βρίσκεται σε όλα. Οι αριθμοί είναι νόμοι και πρέπει να ερμηνεύονται ως προς την σχέση τους με την μονάδα.
  
  


• Μην αναζητείτε σύμβολα έξωθεν στην Φύση παρατηρούντες αυτήν γιατί αγνοείτε οτι και η φυσική σας μορφή συνιστά ένα σύμβολο προς αποκωδικοποίηση. Είναι ένα αποτέλεσμα που αν το ανάγεται στο Αίτιο βρίσκετε την πηγή σας.
  
  


• Αντικαταστήστε το εγώ με το εμείς, το είμαι με το υπάρχω, το επιθυμώ & θέλω με το έχω και θα δείτε πως μεταμορφώνεται η άρνηση σε θέση.
  
  


• Να γίνετε τα Πάντα και Τίποτε μαζί, γιατί στο Πάν ενυπάρχει το Όλον ως απρόσωπο.
  
  


• Αν μετατρέψουμε την καταστροφή σε δημιουργία νικήσαμε. Οπου ο διαχωρισμός ενδυναμώνει την άρνηση, η σύνθεση και η δημιουργία εξελίσσει την ζωή και μετατρέπει την άρνηση σε θέση.
  
  


• Αληθώς λέγω η Δικαιοσύνη είναι μια ανώτερη έκφανση της Αγάπης μα υπάρχει μια ανώτερη ακόμη, η Συμπόνοια. Έτσι λοιπόν η Θεία Χάρις υπερβαίνει τον Νόμο της Ανταποδοτικής Δικαιοσύνης.
  
  


• Όλα είναι εκδηλώσεις του Ενός. Όλα. Αυτά που συμφωνούμε και αυτά που διαφωνούμε, αυτά που κατανοούμε και αυτά που αγνοούμε, αυτά που μας αρέσουν και αυτά που δεν μας αρέσουν, όλα είναι ένα. Οταν το καταλάβουμε αυτό κάνουμε το πρώτο βήμα απο το Εγώ στο Εμείς.
  
  


• Να χαίρεστε την μέρα και να ελπίζετε την νύχτα.
  
  


• Καλύτερα να είστε οι τρελοί του Θεού παρά οι λογικοί των ανθρώπων.
  
  


• Ο Χριστός δεν μελετάται αλλά βιώνεται. Μονάχα έτσι ανευρίσκεται.
  
  


• Οι πρόδρομοί Του θα κάμψουν τις γήινες αντιστάσεις. Ο ερχομός Του όμως θα σπάσει όλα τα κελύφη.
  
  


• O θάνατος του εγώ καταργεί τον φυσικό μας θάνατο, γιατί ο φόβος του θανάτου είναι ο φόβος του εγώ μας. Ιδού το μυστικό της αθανασίας, να διαβούμε απο το εγώ στο Εμείς.
  
  


• Πως μπορούμε να βιώσουμε το αθάνατο, το αιώνιο, το θείον που τα πάντα υπερβαίνει αλλά και στα πάντα διαμένει, πέρα απο το Τώρα? Ζω στο Τώρα σημαίνει βιώνω τον Θεό.
  
  


• Οταν το Αίτιο είναι η Αγάπη το αποτέλεσμα είναι η αλλαγή. Η Αγάπη συγκρούεται, σταυρώνεται, ανασταίνεται και μεταμορφώνει. Συγκρούεται με το παρελθόν, σταυρώνεται απο τα εγώ μας, ανασταίνεται στο αιώνιο παρόν και μεταμορφώνει το εγώ σε εμείς. Ο πόνος ενδιάμεσα είναι ο φόβος της αλλαγής, δημιουργείται απο τις προσκολλήσεις ενώ λύτρωση είναι η πλήρης απαλλαγή.
  
  


• Σύλληψις η Ιδέα, Μήτρα ( Κύηση ) η πρωτογενής της μορφοποίηση και Γέννηση η έκφρασις αυτής ως δράση. Ιδού τα 3 στάδια του υπάρχειν.
  
  


• Εκεί που η γνώση αναφωνάζει «γνωρίζω», η αγάπη απαντά «είμαι».
  
  


• Την απόσταση μεταξύ της Αιτίας & του Αποτελέσματος, γεφυρώνει η Νομοτέλεια δια μέσω της Κίνησης.
  
  H κίνηση μεταφέρει εισδυτικά στην εν δυνάμει μήτρα την σπερματική ιδέα η οποία θέτει εν κινήσει τις εν αδράνεια ουσίες για να παράγει Έργο.
  
  

Αποκατάστασις ΑΩΑ

Φαος Ερχόμενον

Φάος ερχόμενον, νέα γένεσις, Αστήρ ένδωθεν έλαμψε απόψε. Η θερμότης του έκαψε τα καλύμματα και η ακτινοβολία του αναδόμησε τις μορφές.

Θεογνωσία 1 : Eκδίπλωση του Όντος

Όλη η φύση συνιστά ιδέα Θεού Η δημιουργία ολόκληρη διέπεται από τις Ιδέες του Όντος Αυτές καθορίζουν τις μορφές και έτσι μια μορφοποιημένη δημιουργία λαμβάνει χωρά
Το Ον κινείται μέσα στον εαυτό του. Αυτές οι κινήσεις βγαίνουν στο δημιουργημένο πεδίο. Σαν απολήξεις των κινήσεων αυτών εκφράζονται οι ιδέες που μεταφέρουν την κίνηση αυτή του Όντος Κίνηση του Όντος είναι η βούληση του.

Αυτή η βούλησις πηγάζει από την φαντασία του όντος. Αυτή είναι και η πρωταρχική αιτία της κινήσεως μέσα στον εαυτό του.

Ο μόνος τρόπος να παρατηρήσουμε και να ερμηνεύσουμε τις κινήσεις του όντος είναι παρατηρώντας την θαυμαστή εκ δίπλωση των ιδεών του μέσα στην δημιουργία. Αρχικά ως σπινθήρες, μετά ως στρόβιλοι αναμιγνύουν τα στοιχεία της ύλης και κατέρχονται στο υλικό πεδίο όπου θα εκδηλώσουν την μορφή που συνιστά την αρχική ιδέα, τον σπινθήρα.

Ανάγοντας λοιπόν την μορφή σε μια ιδέα και έναν σκοπό μπορούμε σταδιακά να φτάσουμε μέχρι τον πρωταρχικό σπινθήρα της και να βρούμε την Θεία ιδέα που αυτή εκφράζει. Έτσι γνωρίζουμε ότι η Κίνηση είναι πρωταρχική ιδιότητα του Πνεύματος μέσα στην ύλη αλλά και έξω από αυτήν .

Πηγάζει από το Ον μέσα στο πολυεπίπεδο είναι του και κινεί διαδικασίες εντός του με βάση την βούληση που έρχεται από την φαντασία του για να εκφράσει ένα δικό του κομμάτι στην δημιουργία.

Αυτά τα φαινόμενα Θείας κίνησης τα οποία έχουν ως κέντρο τον σπινθήρα, την πρωταρχική ιδέα που εκδηλώθηκε από την φαντασία και κατόπιν την βούληση του όντος, τα βλέπουμε να περιβάλλονται από σπείρες. Αυτές είναι οι εκφράσεις του έργου και της δράσης του όντος μέσα στην δημιουργία και γίνονται αντιληπτές μονάχα από πνευματικές οντότητές εκδηλώνονται δε στον πνευματικό κόσμο.

Κατόπιν εισερχόμενο μέσα στα διάφορα επίπεδα της ύλης αυτοί οι στρόβιλοι αναμιγνύουν τα στοιχεία που τους περιβάλλουν βάση των ιδιοτήτων τους και προβάλλουν τον εαυτό τους σαν μια αντανάκλαση που διαπερνά όλα τα επίπεδα.

Τέλος χρησιμοποιώντας το πεδίο της αντίστασης της βαριάς ύλης μπορούν να δημιουργήσουν υλικές μορφές καθώς όλες οι εσωτερικές κινήσεις αυτών των στροβίλων όσο κατέρχονται στο πεδίο μας αρχίζουν να γίνονται συμπαγείς, συσπειρώνοντας τα στοιχειά κοντά στο κέντρο τους.

Η Ακτινοβολία τους ποικίλει καθώς κατέρχονται, μια ακτινοβολία που έχει ως αρχική της αιτία τον Θείο σπινθήρα. Αυτή είναι και η δύναμις που αντανακλά τον εαυτόν της σε όλα τα επίπεδα δημιουργώντας παράλληλους στρόβιλους που τείνουν με την σειρά τους να γίνονται ολοένα και πιο συμπαγείς όσον αφορά το κέντρο τους. Έτσι το αποτέλεσμα είναι η υλική μορφή διατηρώντας όμως πάντα την συνοχή της με τις αντανακλάσεις της από όλα τα επίπεδα στα οποία κατήλθε η αρχική ακτινοβολία. Η φαντασία του Όντος αντανακλάται στον αρχικό σπινθήρα σαν πρωταρχικό αίτιο - ιδέα, η βούληση του Όντος γίνεται η κίνηση της ακτινοβολίας μέσα στα επίπεδα και τέλος η μορφή είναι αυτή που εκφράζει το έργο - δράση του Όντος μέσα στην δημιουργία.

Παρατηρώντας λοιπόν την μορφή μπορούμε να ανάγουμε στην πρωταρχική Ιδέα από κάτω προς τα άνω, οπότε να μπορέσουμε με την φαντασία να κατανοήσουμε την αρχική ιδέα του Όντος που εκφράστηκε μέσα στην μορφή. Αυτό συμβαίνει για τι η Ιδέα, η Βούληση και το έργο του Όντος ενυπάρχουν μέσα στην μορφή καθότι η ίδια συνιστά αντανάκλαση του πρωταρχικού αιτίου.
Άρα είναι ασφαλές να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι η ίδια η μορφή είναι ένα σύμβολο που προσφέρεται προς αποκωδικοποίηση.

Περι της Κίνησης

Χωρίς την Κίνηση δεν υπάρχει Ζωή. Η Ακινησία σημαίνει και την Άρνηση της Ζωής.
Η συνεχής Κίνηση σημαίνει εξέλιξη ανεξαιρέτως τον φορέα της, απο μορφές με μικρή συνειδητότητα μέχρι και τις εν πλήρη συνειδητότητα μορφές. Αυτό βεβαίως συνιστά Νόμο του Πνεύματος καθώς αυτό προσπαθεί να εκφραστεί στην Δημιουργία. Εξέλιξη όχι μονάχα για το άτομο αλλά για ολόκληρη την ανθρωπότητα. Στις ατομικότητες ο Σκοπός ενδυναμώνει την Κίνηση, και για αυτό μορφές ενσυνείδητες χωρίς σκοπό σταματούν την ροή της κίνησης οπότε αντικαθίστανται απο καινούργιες μορφές. Ακινησία σημαίνει τέλος Ζωής.
Οι τροφοδότες αυτής της Κίνησης συμβάλουν στην εξέλιξη ολόκληρου του ανθρώπινου είδους και βοηθούν το Πνεύμα να εκφραστεί μέσα απο λεπτοφυέστερες μορφές ζωής ώστε να υποστηρίξει το Έργο της αποκατάστασης της Ανθρωπότητας στο Όλον. Γίνετε και εσείς τροφοδότες της Κίνησης αυτής, μην μένετε στάσιμοι στα λάθη σας, στις αναμνήσεις σας, στους φόβους σας αλλά μάθετε οτι κάθε μέρα είναι μια καινούργια λευκή σελίδα, μια νέα αρχή.
Κινηθείτε, μάθετε, συγχωρέστε και εξελίξτε εαυτούς και το σύνολον.

Αποποιήσου - Άλλαξε

Αποποιήσου: To όνομά σου, την καταγωγή σου, τις γνώσεις σου, τα θέλω και τα είναι σου, το εγώ σου και γίνε η Αλήθεια, αιώνια και αμετάβλητη... σαν ένα νεογέννητο παιδί...

Άλλαξε: Το εγώ με το εμείς, τα είμαι & είσαι με τα υπάρχω - υπάρχεις, τα επιθυμώ & θέλω με το έχω ανάγκη και δες πως μεταμορφώνεται η άρνηση σε Θέση...

Να γίνετε τα Πάντα και Τίποτα συνάμα...γιατί στο Παν ενυπάρχει το Απρόσωπο.

Mηνύματα

1. Αν ρίξουμε ένα καρπό μοναδικό, ανεξάρτητο και γόνιμο στο χώμα, περιμένουμε να βλαστήσει, να προσφέρει κάτι μοναδικό, καρπούς, οξυγόνο, να προωθήσει την ζωή. Αν το χώμα είναι γόνιμο θα αναπτυχθεί, αν όμως το χώμα είναι άγονο, όσο καλός και αν είναι ο καρπός μας, θα μείνει βυθισμένος.

2. Φοράμε πολλές κουβέρτες το κατακαλόκαιρο...
Έξω ο Ήλιος λάμπει, η ζεστασία του απλώνεται σε όλη την Φύση. Μα εμείς συνηθίσαμε τις κουβέρτες απο τον βαρύ Χειμώνα και δεν τις αποχωριζόμαστε, νιώθουμε προστασία.
Μακάριοι αυτοί που πέταξαν την πρώτη κουβέρτα των εγώ... Αρχίζουν να δροσίζοντε.
Μακάριοι αυτοί που προχώρησαν και πέταξαν και το πάπλωμα των προκαταλήψεων και των θέλω... αρχίζουν και αντιλαμβάνονται μια χαραμάδα Φωτός.
Μακάριοι αυτοί που πετούν τα σεντόνια των παθών... αρχίζουν και καταλαβαίνουν την παρουσία του Φωτός στο κατακαλόκαιρο, κεκεί που βίωναν το σκοτάδι των ψευδαισθήσεων.
Μακάριοι αυτοί που πέταξαν όλα τα καλύματα... αυτοί μονάχοι και γυμνοί στο Φως έζησαν αληθινά...

3. Αν το Σύμπαν ολάκερο ήταν ένας καμβάς και ο Δημιουργός είναι ο Καλλιτέχνης, παρατηρώντας τον πίνακα με τίτλο «Δημιουργία» , μπορούμε να μάθουμε για τον καλλιτέχνη? Μας «μιλάει» το έργο με σιωπηλους λόγους στην ψυχή? Θα πραγματώσουμε το βήμα απο το Αποτέλεσμα στην Αιτία?

4. Ένας όμορφος κήπος αποτελείται απο πολλά όμορφα φυτά. Το κάθε ένα με την δική του μοναδική ομορφία, μια ποικιλία χρωμάτων και μυρωδιών. Είναι ο όμορφος αυτός κήπος μας ανεξάρτητος απο τα φυτά που τον αποτελούν? Χωρίς αυτά δεν θα υπήρχε. Το κάθε ένα φυτό του κήπου μας μονάχο του φτιάχνει έναν όμορφο κήπο?
χρειάζεται και τα υπόλοιπα φυτά αρμονικά δεμένα...

Αναρωτηθείτε, είναι μια μηχανή τα μέρη της ξεχωριστά? Τα γρανάζια απο μόνα τους είναι η μηχανή, η όλα τα ξεχωριστά μέρη τα συνδέει η Αρμονία για να φτιάξουν μια μηχανή, ένα Αποτέλεσμα, ενα Έργο?
Αν λείψει ένα έστω μικρό γρανάζι θα λειτουργήσει η μηχανή?
Μπορεί ένας μονάχα άνθρωπος να αναφωνήσει « Είμαι ολάκερη η Ανθρωπότητα»?

5. Έπεσε ένας καρπός στο χώμα. Ζήτησε να ζήσει και ο Θεός έκανε γόνιμο το χώμα, ζήτησε να πιεί και ο Θεός του έστειλε την βροχή, ζήτησε να μεγαλώσει και ο Θεός συγκινημένος το έλουσε στο φως του Ήλιου.
Και διάλεξε να μεγάλώσει, και διάλεξε να βγάλει φύλλα και προσέφερε του καρπούς του απλόχερα και ο Θεός. Η Ζωή προχώρησε...

Έλευσις

http://eleysis.wordpress.com

Ο κύκλος είναι αέναος. Άναρχος και ατέρμων, σιωπηλός αλλά επαναλαμβάνει τον εαυτό του.
Η νομοτέλεια είναι ένας κύκλος, μέσα της ρέει το ποτάμι της εξέλιξης.
Πάνω σε αυτό το ποτάμι ταξιδεύουμε και ως παλαίοτερα θα ξανάρθουμε…
Ελευσις.

Κύκλοι Θεουργία - Ψυχουργία

Αι ψυχουργικαί δυνάμει έχουσιν κέντρον άνθρωπον, δρούσιν μετά αιθέρος, υλικόν πεδίον, επιστρέφουσιν εν τοις ανθρώποις μέσον ψυχικού ρευστού, προσλαμβάνουσιν επενέργειαι οντοτήτων διττότητας απο τας επίπεδοις ταύτας, υπο του νόμου της βούλησεως του ατόμου επάνω εις την δημιουργίαν.
Ως εκ τουτου πηγάζουσιν απο τας εγωκεντρικάς δυνάμεις βουλήσεως ατόμου, προσλαμβάνουσιν κατα τον κύκλο εις τα επίπεδα αποτυπώσεις αιθερικάι, επιστρέφουσιν δε ενισχύζουσες ιδίαν βούλησιν ατόμου, ως εκ τούτου ενέργειαι υποκειμενικαί.

Αι Θεουργικαί δυνάμει, προσλαμβάνουσιν προσευχήν δρώντας εν τι φαντασία τοις ανθρώποις, εισδύουν εν το πνευμάτι, καθαριζόμενες και αποτυπωμένες εν τι Θεία Βούλησιν, ενισχύζουσες Φαντασίαν ανθρώποις προβάλουσιν Βούλησιν Όντος παράγουσιν έργον Θείον εν το κόσμι, δυνάμεις Θείες ενέργειαι, καθαραί απο τας υποκειμενικάς αντιλήψεις τοις ατόμοις τε απο τας ενέργειας οντοτήτων Άρνησης κατοικούντων εν το συναισθήματι.